Na današnji dan prije 32. godine život za Podrinje, za Domovinu Bosnu i Hercegovinu u 40-oj godini života dao je heroj Resko Husić.
Resko Husić je rođen 17. 11. 1952. godine u mjestu Voljavica, opština Bratunac od oca Redže i majke Fatime.
Školovanje i mladost je proveo u rodnom mjestu, a do početka agresije radio je u rudniku olova i cinka “Sase” u Srebrenici.
Tokom maja 1992. godine agresija u serdnjem Podrinju uzima maha. Resko sa komšijama biva protjeran nakon čega dolazi do Tuzle.
Tu se odmah priključuje ARBiH. Pristupa 16. muslimanskoj brigadi sastavljenoj od boraca protjeranih iz Bratunca.
Početkom avgusta 1992. godine 16. muslimanska brigada se probija do slobodnih bratunačkih teritorija u mjestu Konjević Polje.
Resko je bio komandir jedne od četa u toj brigadi. Po dolasku u Konjević Polje prebacuju se u opkoljenu Srebrenicu. Tu mu je dodijeljena odgovornost na koti Likari. Tu liniju su branili borci Potočara i okoline kao i bratunačkih mjesta uz Drinu.
To je bila jedna od najtežih linija na srebreničkom ratištu, koja je bila svakodnevno napadana raznim oružjem.
Resko i njegova četa su imali zadatak da u toku noći obezbjeđuju hranu u plodnim selima uz Drinu kao što su Voljavica, Zalužje i druga. Pritisnuti glađu bili su primorani tražiti hranu u neobranim poljima.
Više desetina puta, Resko i njegovi borci su uspješno kroz neprijateljsku teritoriju provodili tragače sa hranom do ovih polja i nazad na slobodnu teritoriju.
Nažalost u noći sa 25 na 26 septembar Resko odlazi na svoj poslednji zadatak.
Tu večer na lokalitetu sela Andrići, neprijatelji su napravili zasjedu, tom prilikom Resko sa nekoliko svojih boraca daje život za Domovinu Bosnu i Hercegovinu. Poginulo je i nekoliko civila.
Njegovo tijelo razmjenjeno je 1. oktobra 1992. godine, a ukopan je 2. oktobra u šehidskom mezarju na Starom gradu – Srebrenica.
Iza njega je ostala supruga sa dvoje djece, kćerka Sanela i sin Redžo.
Život za Domovinu dao je i Reskin sin Redžo, kao i brat Ramo komandir čete.
/TV Podrinje