Na današnji dan prije 32. godine život za Podrinje, za Domovinu Bosnu i Hercegovinu dao je heroj Osman Tabaković.
Osman Tabaković je rođen 15. maja 1970. godine u Skenderovićima, opština Srebrenica od oca Hajre i majke Nure. Djetinjstvo je proveo u rodnom mjestu, a osnovno obrazovanje stiče u školi u nekoliko kilometara udaljenim Osmačama, a srednju elektrotehničku školu završava u Srebrenici. Nakon srednjeg obrazovanja Osman upisuje Šumarski fakultet u Sarajevu. Na trećoj godini zatiče ga agresija na Domovinu Republiku Bosnu i Hercegovinu.
Napušta fakultet i vraća se u Srebrenicu u želji da brani svoj toprak. Po dolasku u rodne Skenderoviće odmah se uključuje u organizaciju otpora i zajedno sa nekoliko komšija formiraju Patriotsku Ligu i prvu jedinicu koja obuhvata mjesta Skenderovići, Dimnići, Stožersko, Moćevići, Brezovice, Šubin…
Bio je izuzetno razborit i inteligentan mladić, te je svojim razmišljanjima i postupcima stekao poštovanje u svom kraju, a mnogima je bio uzor.
Nakon formiranja prve jedinice na prostoru MZ Skenderovići i pripreme za odbranu, borci ove jedinice, među njima i Osman ubrzo odlaze u ispomoć napadnutim borcima Osmača. Nakon toga Osman pristupa srebreničkoj jedinici “Stari grad” Akifa Ustića, a u kojoj je već bilo nekoliko njegovih komšija među kojima i braća Mujići, Zurijet i Kadrija.
U ovoj jedinici Osman pokazuje hrabrost, snalažljivost i samouvjerenost. Međutim nešto kasnije se ponovo vraća u svoje Skenderoviće u istoimeni samostalni bataljon. Ubrzo u narednim borbama zarobljava nekoliko primjeraka težeg i lakšeg pješadijskog naoružanja među kojima i puškomitraljez M53, te poluautomatsku pušku kao i vojni snajper. Posebno se zajedno sa saborcem Kadrijom Mujićem istakao u oslobađanju jednog dobro utvrđenog neprijateljskog rova. Osman i Kadrija su bili poznati tandem u bataljonu. Posebno su se isticali svojom hrabrošću.
Poseban doprinos su dali u obezbjeđivanju civila koji su silazili u okupirana sela uz Drinu po hranu, te obezbjeđivanju žetve pšenice i prikupljanja ostalih žitarica za potrebe naroda i vojske. Tako zajedno sa svojim saborcima učestvuju u humanim misijama u ratnim okolnostima. Ovo su bili izuzetno opasni zadaci pogotovo kada se uzme u obzir da su agresori stalno pravili zasjede i napadali bošnjačke civile koji su rizikujući sopstvene živote pokušavali da se domognu hrane iz svojih okupiranih sela pored Drine.
Skoro identična situacija je bila u svim bošnjačkim mjestima uz Drinu, bratunačkim od Voljavice do Abdulića/Žanjeva, te srebreničkim od Liješća i Skelana do jezera Perućac. Mnogi Bošnjaci civili su ginuli u potrazi za hranom koja im je bila prijeko potrebna kako bi prehranili svoje gladne porodice.
Ljeto 1992. je već bilo u svojoj drugoj polovini kada su branitelji srebreničke slobodne teritorije napadnuti oko bratunačkog sela Zapolje gdje su vođene grčevite borbe za spas naroda, žitarica i slobodne teritorije. U ovim bitkama kod sela Zapolje teško je ranjen gazija Osman Tabaković. Prebačen je u srebreničku Ratnu bolnicu, ali u teškim uslovima i nedostatku medicinskog materijala nakon dvije sedmice 14. avgusta 1992. godine prestalo je da kuca srce bosanskog sina i podrinjskoga gazije.
/TV Podrinje